T. Scott haalt in zijn log No more print Mark Leader van ASCB aan, die van plan is te stoppen met het uitgeven van tijdschriften in de gedrukte vorm. In Scott’s praktijk zegt hij zoveel mogelijk gedrukte versies van tijdschriften op, en vervangt ze door de elektronische. Zijn klanten hebben daar geen enkel probleem mee.
Oliver Obst in ‘Is it time to stop printing journals‘ heeft dezelfde ervaring: de bibliothecarissen doen er moeilijker over dan de gebruikers.
Ik heb dezelfde ervaring: ook in mijn instituut vervangen we zoveel mogelijk gedrukt door elektronisch. De toegang via de desktop is veel efficiënter dan de wandeling naar de bibliotheek, en het scheelt de organisatie veel magazijnruimte.
Toch zitten er wel nadelen aan: het is bijv. een heel gedoe om de online tijdschriften ‘aan de gang’ te houden.
Zeker de abonnementen bij Ingenta bijvoorbeeld: elk jaar weer zijn er die een paar maanden niet toegankelijk omdat de verlenging van tijdschriftagent naar uitgever naar host niet goed doorkomt. Of uitgevers die de betalingen gewoon niet afschrijven en je blijven bestoken met aanmaningen (Nature) en vervolgens de online toegang afsluiten. Of ze veranderen van platform (Informaworld) en je moet tijdschrift voor tijdschrift zeuren om de toegang weer voor elkaar te krijgen.
Bovendien weet je het niet altijd, meestal kom je er alleen maar achter dat er geen toegang (meer) is als iemand erover klaagt.
Een andere bron van zorg is de garantie op blijvende beschikbaarheid van de elektronische versie: als alle bibliotheken de ‘hardcopies’ wegdoen, ben je wel erg afhankelijk van de uitgever.
Elsevier heeft het goed geregeld door hun tijdschriften ook bij de KB te ‘stallen’ , en in de medische wereld zullen de grote spelers als PubMed Central hun zaakjes wel goed voor elkaar hebben, maar hebben de kleinere uitgevers dat ook zo goed voor elkaar? Ik vrees daar wel eens voor…
Dee'tjes 